نيسان

نيسان شركت ژاپني-چند مليتي‌ست كه در سال 1933 در يوكوهاماي ژاپن متولد شد. شركتي كه پيشينه‌اي به نام داتسون داشت و ديري نپاييد كه مانند بسياري از شركت‌هاي مطرح در اين حوزه، شركت خودروسازي اينفينيتي را به عنوان توليدكننده‌ي انحصاري خودروهاي لوكس خود، در امريكا راه‌اندازي كرد.
شهرت نيسان در سراسر دنيا، بابت ارائه‌ي خودروهاي با كيفيت و محصولاتي‌ست كه در آن، تكنولوژي به همراه نوآوري دست به توليد مي‌زند. اين يعني نيسان در هر محصولي كه به بازار عرضه مي‌كند، به خلق ايده‌هاي جديد مي‌پردازد و هر خودرو در آن، نويد اتفاقي تازه را مي‌دهد.
خودروهاي نيسان هم‌اكنون در 20 كشور جهان توليد مي‌شود و در بيش از 160 كشور، خدمات پس از فروش اين برند، آماده‌ي ارائه‌ي خدمات به مشتريان است.
«قدرت از درون مي‌آيد» اين عبارتي‌ست كه براي تمام كاركنان نيسان، شعاري آشنا‌ست. به همين علت در اين شركت ژاپني، خانم‌ها و آقايان، با مليت‌هاي گوناگون و نحوه‌ي زندگي و عادات مختلف گرد هم آمده‌اند تا بهترين و با كيفيت‌ترين محصول را به مشتريان، ارائه كنند و در تسريع امور مشتري در بخش خدمات پس از فروش، كارآمد باشند.
نيسان در سال 2012 به عنوان ششمين خودروساز بزرگ جهان شناخته شد. در سال 2015 نيز، با رقم بالاي فروش خودروهاي خود، توانست موقعيت خود را به عنوان يكي از شركت‌هاي قدرتمند خودروسازي در سراسر دنيا تثبيت كند.
محققان نيسان درصدد خلق خودروهايي هستند كه علاوه بر تنوع در شكل ظاهري، از فناوري‌ روز صنعت خودروسازي نيز بهره‌مند باشند. ايمني، كيفيت، خلاقيت و نوآوري و رعايت استانداردهاي صنعت خودروسازي پيوند محكمي را بين نيسان و جهان ايجاد مي‌كند و توجه ويژه و تحسين‌برانگيز اين برند، به محيط زيست و تلاش مجدانه‌اش براي پايين آوردن ميزان توليد آلايندگي توسط هر خودرو، تمايز نيسان را براي علاقمندان خود دوچندان مي‌كند. به عبارتي ديگر هنگامي كه شما خودروي نيسان را مي‌رانيد، در صلح و دوستي كامل با محيط‌زيست هستيد.

خودروهاي نيسان، از اواسط دهه ۱۹۸۰ وارد بازار خودروي ايران گرديد. نخستين شركتي كه اقدام به مونتاژ و عرضه توليدات نيسان نمود، شركت پارس خودرو بود، كه از سال ۱۹۸۶ توليد اتومبيل‌هاي نيسان پاترول را آغاز نمود.

مدل‌هايي كه هم‌اكنون در بازار خودروي ايران موجود مي‌باشند، عبارتند از:

نيسان پاترول
نيسان رونيز
نيسان پيكاپ
نيسان ماكسيما
نيسان مورانو
نيسان قشقايي
نيسان تيانا
نيسان جوك

رنو-نيسان آليانس شركت خودروسازي ژاپني-فرانسوي است، كه از مشاركت استراتژيك دو شركت رنو و نيسان، در سال ۱۹۹۹ تاسيس شد و هم‌اكنون از هر ۱۰ دستگاه خودروي توليد شده در جهان، يك خودرو به اين شركت تعلق دارد.[۱۳]

شركت رنو-نيسان آليانس در حال حاضر داراي بيش از ۳۵۰٫۰۰۰ كارمند است و كنترل ۷ شركت خودروسازي اينفينيتي، رنو سامسونگ موتورز، نيسان، رنو، داتسون، داچيا و لادا را در اختيار دارد.[۱۴]

دفتر مركزي اين شركت در شهر آمستردام، هلند قرار دارد و در سال ۲۰۱۲ شمار ۸٫۱ ميليون دستگاه خودرو به‌فروش رساند، كه پس از شركت‌هاي جنرال موتورز، تويوتا و گروه فولكس‌واگن به‌عنوان چهارمين شركت خودروسازي جهان شناخته شد.[۱۵]

كارلوس غصن مديرعامل و رييس هيئت مديره نيسان، سكان رهبري شركت رنو-نيسان آليانس را در دست دارد، كه از طريق رياستش بر اين شركت، بطور همزمان بر دو كمپاني رنو و نيسان مديريت مي‌نمايد.

اينفينيتي، زيرمجموعه‌اي از شركت نيسان است، كه در تاريخ ۸ نوامبر ۱۹۸۹ فعاليت خود را با توزيع خودرو، در آمريكاي شمالي آغاز نمود. اين شركت، وظيفه توليد خودروهاي لوكس شركت نيسان را بر عهده دارد.

اينفينيتي در حال حاضر مالك شبكه‌اي از ۲۳۰ مركز فروش در ۱۵ كشور جهان مي‌باشد و در سطح اتومبيل‌هاي نيمه لوكس و لوكس طبقه‌بندي مي‌شود، در حالي كه محصولات عاديِ نيسان، جزئي از طبقهٔ اسپرت و سدان هستند.

سه خودروساز بزرگ ژاپني؛ تويوتا، هوندا و نيسان، همواره رقابت تنگاتنگي با يكديگر داشته‌اند. اين سه شركت، در بخش توليد خودروهاي لوكس نيز با خلق برندهاي لكسوس (تويوتا)، اكيورا (هوندا) و اينفينيتي، رقابت خود را در بازار خودروهاي لوكس آمريكاي شمالي پي گرفته‌اند.

از مدل‌هاي توليد شده اين شركت مي‌توان به خودروهاي اينفينيتي كيو۴۵، اينفينيتي ام، اينفينيتي جي، اينفينيتي آي، اينفينيتي كيوايكس، اينفينيتي اف‌ايكس، اينفينيتي اي‌ايكس، اينفينيتي اف‌ايكس و اينفينيتي اسنس، اشاره كرد.

هم‌اكنون نيسان دومين توليدكننده اتومبيل، مجدداً تويوتا را در بازار جهاني و نيز اروپا و آمريكاي شمالي به چالش مي‌طلبد و هوندا را به‌طور چشمگيري پشت سر گذاشته است. كورير ماتسومورا، معاون اجرايي و عضو هيئت مديره نيسان مي‌گويد: بزرگ‌ترين موفقيت غصن آن است كه مي‌تواند در عقايد مردم تغييرات ساختاري ايجاد كند.

نيسان در سال ۲۰۱۲ ميلادي درآمدي بالغ بر ۹۵ ميليارد دلار داشت و با بيش از ۱۵۵ هزار كارمند در سراسر جهان از بزرگ‌ترين خودروسازان به شمار مي‌رود.

در اوايل دهه ۱۹۹۰ نيسان خودروي ميكرا را توليد كرد، كه طراحي زيبايي داشت و سه سال بعد به عنوان خودروي سال اروپا انتخاب شد.

در خلال دهه ۱۹۹۰ هر ساله نيسان ضرر مي‌داد. فورد و كرايسلر از دادن سفارش خودداري كردند، ولي رنو موافقت كرد، كه در برابر پذيرش ۴/۵ ميليارد بدهي، ۸/۳۶ درصد دارايي‌هاي خالص شركت را دريافت كند.

كارخانجات نيسان ظرفيت توليد بيش از يك ميليون خودرو را داشت، كه قادر به فروش آنها بود. هزينه‌هاي خريد ۱۰ تا ۲۰ درصد بيش از رنو بود و با ۱۱ ميليارد بدهي، كمبود نقدينگي شديدي وجود داشت. نيسان مبتلا به فقدان شفافيت در توجيه سود، تمركز ناكافي روي مشتري‌ها، تمركز زياد براي بيرون كردن رقبا، فقدان فرهنگ كار همراه عملكرد، مرزها يا خطوط سلسله مراتب (به‌دليل وجود بوروكراسي موجود) و عدم وجود ديد همكاري بين افراد بود. در چنان وضعيت نابساماني، نيسان براي نجات خود به‌دنبال يك ناجي مي‌گشت.

كارلوس غصن در ژوئيه ۱۹۹۹ به‌عنوان مدير عمليات نيسان، فعاليتش را در اين شركت آغاز نمود. در ابتداي سال ۲۰۰۰ به رياست هيئت مديره شركت و در ژوئيه ۲۰۰۱ به مديرعاملي نيسان منصوب گرديد.

هنگامي‌كه غصن سكان هدايت اين شركت ژاپني را در دست گرفت، نيسان بالغ بر ۲۰ ميليارد دلار بدهي داشت و از ۴۸ مدل خودرويي كه توليد مي‌كرد، تنها ۳ مدل سود دهي داشت.

در دهه ۱۹۷۰ نيسان صادرات خودروهاي خود را به ايالات متحده ادامه داد و بازاري براي خود فراهم كرد، كه با فروش سالانه بيش از ۲۵۵ هزار دستگاه خودرو در سال ۱۹۷۱ ادامه يافت، ولي بحران عظيم سوخت در ايالات متحده آمريكا به عنوان يك كشور مصرفي باعث شد، كه اين كشور درخواست خودروهاي كوچك‌تر، ارزان‌تر و با سوخت مناسب‌تري كه همانند محصولات نيسان، هوندا و تويوتا بود، را بدهد.

در سال ۱۹۷۳ يك ميليون دستگاه داتسون در ايالات متحده به فروش رسيده بود و دو سال بعد از آن شركت نيسان بزرگ‌ترين شركت صادركننده وسيله نقليه به شمال آمريكا بود.

در دهه ۱۹۸۰ دو مركز بزرگ توليد خودرو را در ايالات متحده آمريكا و بريتانيا ايجاد كرد و در سال ۱۹۸۳ خودروهايي مانند ساني را تحت نام نيسان به بازار ارائه كرد. تا سال ۱۹۸۷ صادرات رو به افزايش اين شركت، به بيست ميليون دستگاه در سال رسيد.

در سال‌هاي نخست دهه ۱۹۵۰ نيسان به‌عنوان يك كمپاني خودروسازي موفق ژاپني در يوكوهاما، در سطح جهاني مطرح شده بود. با پيشرفت صنايع خودروسازي، زمان ساخت اتومبيل الكتريكي فرا رسيد. دولت ژاپن بهره‌گيري از انرژي دوگانه را مدنظر قرار داد، سپس نيسان اقدام به توليد خودروي الكتريكي تاما نمود و آن را روانه بازار كرد.

به منظور جواب‌گويي به احتياجات ارتش ژاپن، در سال ۱۹۵۱ اولين خودروي دو ديفرانسيل كمپاني نيسان به نام نيسان پاترول از خط توليد نيسان خارج شد. اين خودرو از بسياري جهات مورد توجه ژاپني‌ها قرار گرفت و از نظر ظاهري نيز بسيار شبيه به اتومبيل جيپ ساخت ايالات متحده آمريكا بود.

در سال ۱۹۶۶ شركت نيسان با پرينس موتور كمپاني ادغام شد. پس از اين ادغام نيسان وارد فاز جديدي از توليد محصولات شد، كه به ساخت و عرضه مدل‌هايي چون نيسان اسكاي‌لاين و نيسان گلوريا انجاميد.

در سال ۱۹۳۰ اتومبيل دات، دست‌خوش تغيير شد.[۵] خودروي كوچك جديدي به نام دات سان (به معني پسر دات) توليد شد، كه چندي بعد، به داتسون تغيير نام داد. در سال ۱۹۳۱ اين شركت مدل داتسون تيپ ۱۱ را به بازار عرضه كرد.[۶]

در ۱۹۳۴ داتسون اقدام به مشاركت با اتومبيل‌ساز ديگري به نام نيهون سانگيو نمود.[۷] اين شركت متعلق به كارآفرين و بازرگان ژاپني؛ يوشيسوكه آيكاوا بود. آيكاوا ابتدا اقدام به خريداري داتسون نمود، سپس با تصاحب چند شركت خودروسازي كوچك و ادغام كليه شركت‌ها در كمپاني نيهون سانگيو، اين كمپاني، به يك شركت خوشه‌اي تبديل گشت، كه از ۷۴ شركت صنعتي و غيرصنعتي تشكيل مي‌شد و شركت‌هاي زيرمجموعه آن، در حوزه‌هاي مختلفي فعاليت مي‌كردند، از اين شركت‌ها مي‌توان به: توباتا و هيتاچي اشاره نمود. در ابتداي دهه ۱۹۳۰ پس از ورود شركت نيهون سانگيو به بازار بورس توكيو، اين شركت در مبادلات سهام، به‌اختصار از نام نيسان استفاده كرد، كه مختصر شده نيـهون سانـگيو بود. اين شركت و زيرمجموعه‌هاي آن، هيچ يك تا سال ۱۹۳۳ عملأ در صنعت خودروسازي فعاليت نمي‌كردند. در سال ۱۹۳۳ در پي خريداري شركت توباتا، مالكيت داتسون (كه زيرمجموعه‌اي از توباتا بود) در اختيار نيسان قرار گرفت، كه نيسان را به صنعت خودروسازي وارد كرد و يك سال بعد، در ۱۹۳۴ شركت خودروسازي نيسان تشكيل شد

در سال ۱۹۱۱ ماسوجيرو هاشيموتو، شركت كوايشينشا موتور كار وركس (به انگليسي: Kwaishinsha Motor Car Works) را تاسيس كرد و در ۱۹۱۴ اين شركت با سرمايه‌گذاري سه بازرگان ژاپني، نخستين خودروي خود را طراحي و توليد نمود.

اين وسيله نقليه ۲ سيلندري كه تنها ۱۰ اسب بخار قدرت داشت، دات ناميده شد، كه از حروف اول نام خانوادگي سه سرمايه‌گذار آن، گرفته شده بود. سرمايه‌گذاران اين پروژه عبارت بود از:

كنجيرو دين (به انگليسي: Kenjiro Den)
روكارو آوياما (به انگليسي: Rokuro Aoyama)
ميتارو تاكئوچي (به انگليسي: Meitaro Takeuchi)

اين شركت در سال ۱۹۱۸ به كوايشينشا موتور كو تغيير نام داد و شروع به توليد كاميون‌هاي نظامي نمود.

در سال ۱۹۱۹ شركت جيتسايو جيدوشا، به‌عنوان شركت تابعه كمپاني كابوتا، در شهر اوساكا راه‌اندازي شد. اين شركت بلافاصله شروع به توليد كاميون‌هاي سايز كوچك نمود، كه قطعات مورد نياز آنها را، از ايالات متحده آمريكا وارد و در ژاپن مونتاژ مي‌كرد.

در سال ۱۹۲۵ شركت كوايشينشا موتور به دات موتور كار تغيير نام پيدا كرد.[۴] يك سال بعد در ۱۹۲۶ شركت دات موتور و جيتسايو جيدوشا با هم ادغام شدند.